Door: mr. Daniëlla Torres | 15 februari 2019 | Blog

De Wet arbeidsmarkt in balans

Het arbeidsrecht is aan verandering onderhevig. De Wet arbeidsmarkt in balans (WAB) is in opkomst en het is de bedoeling dat deze nieuwe wet op 1 januari 2020 in werking treedt. Het wetsvoorstel is op 5 februari 2019 aangenomen door de Tweede Kamer en is nu in behandeling bij de Eerste Kamer. De WAB brengt de nodige veranderingen voor de arbeidsmarkt met zich mee. Om u als werkgever en werknemer zo goed mogelijk te informeren en voor te bereiden, schrijf ik wekelijks een blog waarin steeds een ander onderwerp van de WAB aan bod komt. Allereerst zal ik een korte introductie geven van de WAB, waarna ik de onderwerpen van de volgende blogs bekend zal maken.

Achtergrond

Sinds 1 juli 2015 is de Wet werk en zekerheid (WWZ) in werking getreden. Met deze wet zijn stappen gezet om flexibele werknemers meer zekerheid te bieden, het ontslagrecht eenduidiger, eenvoudiger en goedkoper te maken en de werkeloze actiever te maken. Ondanks dat deze wet pas kort in werking is getreden, komt er nu weer een nieuwe wet. Volgens de regering slaagt het huidige systeem er onvoldoende in om werkgevers en werknemers te ondersteunen bij het aangaan van een arbeidsovereenkomst die aansluit bij hun behoeften en de aard van het werk. De kosten en risico’s die verbonden zijn aan het vaste contract resulteert erin dat werkgevers vaak terughoudend zijn om werknemers een vast dienstverband aan te bieden. Voor werknemers zijn de kansen op de arbeidsmarkt ongelijk verdeeld. Dit heeft tot gevolg dat het perspectief op een vast contract voor kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt niet in bereik is. De WAB moet de noodzakelijke stappen zetten om een nieuw balans te creëren op de arbeidsmarkt.[1]

Het doel van dit wetsvoorstel is om de kosten- en risicoverschillen tussen contractvormen te verminderen, zodat flexibel arbeid wordt gebruikt als dat nodig is voor de aard van het werk en niet alleen omdat het een kostenvoordeel voor de werkgever oplevert. Ook streeft de regering naar het aantrekkelijker maken voor werkgevers van het aangaan van een vast contract, zodat voor werknemers meer perspectief op zekerheid ontstaat. Om dit te realiseren wordt in dit wetvoorstel voorstellen gedaan om de wetgeving op het gebied van flexibele arbeid en het ontslagrecht te herzien. Daarnaast wordt het aanbieden van een vast contract aantrekkelijker gemaakt door de WW-premie voor vaste contracten lager vast te stellen dan tijdelijke contracten.[2]

In de blogreeks worden de volgende onderwerpen behandeld:

Maatregelen rond flexibele arbeid

• De ketenbepaling;
• Oproepovereenkomsten;
• Payroll

Aanpassingen in het ontslagrecht

• De cumulatiegrond;
• De proeftijd;
• De transitievergoeding – aanpassing van de opbouw
• De transitievergoeding – compensatieregeling

Verschil WW-premie naar aard van het contract

[1] Kamerstukken II 2018/19, 35074, 3, p. 1.

[2] Kamerstukken II 2018/19, 35074, 3, p. 2.